Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2017

148. πατριωτικό

γεννήθηκα με αστραγάλους μπλε -με θάλασσα βαφτήκαν ανεξίτηλα- περπάταγα εκεί όπου το κύμα σκάει
αστράφταν οι μικρές μου γάμπες καθώς έτρεχα -εκτυφλωτικά λευκές μικρές αστραπές- Ελλάδα με βαφτίσαν και μου πάει!
(πατριωτικό)

Τρίτη, Δεκεμβρίου 12, 2017

147. ο τρυφερόψυχος Εκείνος

Εκείνος φοράει μάσκα για να κρύβει την άγρια φυσιογνωμία του, που κρύβει μια ψυχή πιο τρυφερή κι από την καρδιά ενός μαρουλιού -σύμφωνα με τη σχετική διαφήμιση. Θέλει να προστατεύει την ψυχή του από αδηφάγα βλέμματα και αδηφάγους ανθρώπους. Μια φορά που ξεχάστηκε και δεν φόρεσε τη μάσκα του, κάποιος τσίμπησε λίγη από την ψυχή του και τη δοκίμασε και του άρεσε και κόντεψε να την καταβροχθίσει ολόκληρη! Από τότε, βγάζει τη μάσκα του μοναχά όταν πέφτει για ύπνο, εκτός κι αν κοιμάται με συντροφιά. Μερικές φορές, φυλάγεται ακόμα και στα όνειρά του. Σπάνια βλέπει τον εαυτό του πλέον χωρίς μάσκα και κοντεύει να ξεχάσει το σχήμα του δικού του προσώπου. Μόνο το βλέμμα του ξεχωρίζει πίσω από τις λεπτές σχισμές με τις ζωγραφισμένες βλεφαρίδες.
Εκείνος, λοιπόν, έχει αποφασίσει να μην ερωτευτεί ποτέ πια, γιατί ο έρωτας πονάει πολύ και, κάθε φορά, του κλέβει λίγη από την τρυφεράδα της ψυχής και στο τέλος θα τον αφήσει άψυχο και σκληρό κι αυτό δεν το θέλει, καθόλου δεν το θέλει. Οσο κι αν η τρυφερή του ψυχή επιθυμεί να δοθεί σε Εκείνη, που ονειρεύεται να τη συναντήσει και εκτός ονείρων, εξακολουθεί να φοβάται την στιγμή γιατί το ξέρει καλά πως Εκείνη θα τον φάει χωρίς να μπορέσει να της αντισταθεί.

Σάββατο, Απριλίου 29, 2017

146. πώς χάνεται ο νους


σε μια χώρα μακρινή, ο Αρχοντας έβγαλε διαταγή να χαμογελούν οι υπήκοοί του για να του φτιάχνουν το κέφι και όποιος συλλαμβανόταν να μη χαμογελά τον εκτελούσαν επιτόπου.. και μια μέρα έπεσε πολύ χιόνι στη χώρα αυτή και τα χαμόγελα παγώσαν στα πρόσωπα επάνω.. και τότε ο Αρχοντας άλλαξε τη διαταγή του.. ζητούσε να μη χαμογελά κανείς και κρέμαγαν επιτόπου όποιον συλλαμβανόταν να χαμογελά.. μέχρι που πάγωσε ο Αρχοντας και τότε όλοι σκάσανε στα γέλια

Δευτέρα, Απριλίου 17, 2017

145. νεραντζάνθια


ο δρόμος μοσχοβόλαγε νεραντζάνθια κι Εκείνος δεν κατάλαβε πώς βρέθηκε να περπατεί εκεί νυχτιάτικα και να μαγεύεται από την ευωδιά, μέχρι που τον έπιασε νύστα και χάρηκε πάρα πολύ που επιτέλους τα κατάφερε να νυστάξει μετά από μεγάλη περίοδο αϋπνίας, τόσο πολύ χάρηκε που ξενύχτησε για να το γιορτάσει!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...