059. Καβάλα στο φαβορί

Ηταν γεννημένη φαβορί, την υποστήριζε κι ο αναβάτης της. Οταν πετάχτηκε μπροστά της το αουτσάιντερ σαν τον άνεμο, έχασε το βηματισμό της, πεδικλώθηκε, τρίκλισε και βρέθηκε πεσμένη ανάσκελα, αυτή, η δυνατή φοράδα, στο στίβο του ιπποδρομίου. Τα τέσσερα πόδια με τις χοντρές οπλές να σειούνται στον αερα -η τέλεια ξεφτίλα!- κι ο αναβάτης απών. Τον τερματισμό τον είδε ο ναυτικός με τα κυάλια, ο Ποιητής έχασε το στοίχημα και το Ψάρι χασκογελούσε.

058. τα φλουδια του μηλου και ο ναυτικος

Ο ναυτικος εφυγε ξανα πριν οχτω χρονια, αλλα αυτη τη φορα η επιστροφη του ηταν αμφιβολη, οχι επειδη δεν ηθελε να γυρισει στα πατρια εδαφη, αλλα επειδη το εδαφος επεσε βαρυ επανω του, τον σκεπασε, τον καταπιε σα να λεμε. Πριν ξεκινησει καθαρισε ενα μηλο και το μηλο αλλαξε χρωμα. Αυτο ισως ηταν ενα σημαδι, στο οποιο κανεις δεν εδωσε σημασια. Εφαγε το μηλο, χαιρετισε τα παιδια του μπαρ και ανεχωρησε. Μονο εμενα δεν χαιρετισε, επειδη ημουν συναχωμενη και φοβομουν μη τον κολλησω κι εχει προβληματα στο ταξιδι. Οταν πλεον εγινε γνωστο οτι δεν θα επιστρεψει, πηρα τα φλουδια του μηλου και τα κορνιζαρισα. Ειχα αναγκη να τον θυμαμαι κοιταζοντας μερικα αλλαξοχρωματισμενα φλουδια μηλου; Μπα, απο συνηθεια το επραξα. Ισως να ηταν σοφοτερο να κορνιζαρω λιγο θαλασσινο νερο, αλλα δεν το σκεφτηκα -τοτε. Αν ειχε επιστρεψει, σημερα θα συμπληρωνε τα πενηταοχτω, θα γιορταζε γενεθλια.

057. Καθαρη Δευτερα (λατρα, λαντζα και φιλίες)

Αυτη την Καθαρη Δευτερα, η Βερα Καλτακα ξυπνησε ορεξατη, με προθεση να βαλει ταξη στο σπιτι της, να το καθαρισει επιτελους. Στις γωνιες ειχαν μαζευτει ενα σωρο μπαμπακουλια σκονης, μπαλες απο τριχες, οι αραχνες κρεμοντουσαν σαν κουρτινες ξεσκισμενες απο τα ταβανια των δωματιων. Εκεινη τη μερα ειχαν διαλεξει μερικες φιλες να την επισκεφτουν και η Βερα δεν αρνηθηκε, μαλιστα σκεφτηκε ιδιοτελως να τους ζητησει να τη βοηθησουν στο καθαρισμα επειδη, ταχα μου δηθεν, ειχε μια σοβαρη συζητηση με τον εκδοτη της. Πραγματι, ειχε μια συζητηση, αλλα δεν ηταν και τοσο σοβαρη, ουτε ηταν εκδοτης ο συνομιλητης: ενας ταλαιπωρος σαν κι αυτην ηταν, ενας ποιητης με το "π" πεζο. Οι φιλες ηρθαν και ανελαβαν δραση. Η Κικη Μιραμπιτα ανελαβε να στρωσει τα κρεββατια και τα εστρωσε τελεια, χρησιμοποιωντας τα καινουργια κλινοσκεπασματα -λαμπερα σεντονια σατεν και παχουλες κουβερτες, δωρα που ειχε στειλει η κορη της Βερας απο τα ξενα. Η Κικη παρελειψε βεβαιως να καθαρισει προηγουμενως το δωματιο και οι σβωλοι σκονης αναπαυοντουσαν πανω στα επιπλα, στους τοιχους και στο πατωμα, μαζι με τριχομπαλες και ιστους αραχνης. Η Νιτσα Μεταλλιδου και η Βασω Χριστοδουλου ανελαβαν τα δυο λουτρα, τα οποια ηταν οι μονοι καθαροι χωροι, που δεν χρειαζοντουσαν καμμια παρεμβαση μια και ηταν προσφατως ανακαινισμενοι με νεα ειδη υγιεινης και διακοσμημενοι με οπαλιο συνδυασμενο με μικρουτσικα κεραμεικα πλακιδια -ολα του απολυτου γουστου της Βερας. Οι δυο φιλες, τα καταφεραν να φερουν την πληρη καταστροφη στα λουτρα. Κατεστρεψαν τα υδραυλικα σπαζοντας σωληνες και ειδη υγιεινης, ξεκολλησαν μαλιστα τις λεκανες του καμπινε απο τη θεση τους, σπαζοντας πλακακια, καζανακια, νιπτηρες. Κατοπιν, ειπαν στη Βερα οτι εχουν ενα φιλο υδραυλικο και μπορουν να της τον συστησουν να διορθωσει τις ζημιες, οποτε η Βερα αποφασισε να μη ξανακανει φιλιες με ιδιοτελεις ανθρωπους, λησμονωντας ηθελημενα την προθεση η οποια την οδηγησε στην θετικη υποδοχη των φιλεναδων της. Αλλωστε, τα καταφερνε αρκετα καλα με τα υδραυλικα ωστε να διορθωσει τις επειγουσε ζημιες, οπως π.χ. να σταματησει τη διαρροη των σωληνωσεων. Γνωριζε επισης αρκετους υδραυλικους για να επισκευασουν τις σημαντικες φθορες και να επαναφερουν τα λουτρα της στην προηγουμενη κατασταση.

Η συζητηση παντως με τον ποιητη δεν πηγε εντελως στραφι. Κλειστηκε μια συνεργασια -ο ποιητης εκανε και μικροεκδοσεις- και η Βερα Καλτακα πηγε την επομενη μερα στο εργαστηριο του τα μικρα της κειμενα και την εικονογραφηση να τα εκδοσει, με ανταλλαγμα την πρωινη παρουσια της στο μικρο του μαγαζακι. Ενθουσιασμενη μετα την αποδοχη των κειμενων της απο τον ποιητη κατηφοριζε χορευοντας την οδο Αριστοδημου και, εκει ακριβως που διασταυρωνεται με την Δεινοκρατους, εριξε ενα τρελο πηδο -τιναχτηκε ψηλα σαν να ηταν κοριτσακι. Κατεβαινοντας προς το εδαφος σαν ελικοπτερο που προσγειωνεται, βρεθηκε μπροστα σε κατι που την εμποδιζε να συνεχισει τη χαρουμενη πορεια της: ενα λιονταρι αληθινο, ορθωμενο, της εφραζε το δρομο ακουμπωντας το κεφαλι του στο στηθος της και αρπαξε το δεξι της χερι με τα δοντια του! Το κρατουσε και επαιζε με αυτο, χωρις να το κοβει, απλως το δαγκωνε ελαφρα θελοντας να την τρομοκρατησει. Η Βερα δεν το τραβουσε το χερι της απο το στομα του λιονταριου, φοβουμενη μη γρατσουνιστει και, παραλληλα, φωναζε στο αφεντικο του να το μαζεψει, πραγμα που εγινε σχετικα συντομα. Τοτε, η Βερα ετρεξε δρομαιως να απομακρυνθει απο το σημειο της διασταυρωσης με το λιονταρι, ακολουθωντας την οδο Δεινοκρατους αυτη τη φορα, οχι τοσο επειδη φοβηθηκε πραγματικα αλλα για να δωσει αυτη την εντυπωση κυριως στον αφεντη του λιονταριου. Η συμπεριφορα της Βερας παραμενει ανεξηγητη, εκτος αν σε αυτην ειχε συμβαλλει το γεγονος οτι βιαζοταν να φτασει εγκαιρως στο επισημο γευμα το οποιο παρεθετε προς χαρη της η νονα της. Ειχε και παγωτο σοκολατα και δεν επρεπε να το χασει. Η Βερα πηγε πραγματι στο γευμα, αλλα το παγωτο σερβιριζοταν λιωμενο, σε ποτηρια, δεδομενης της απεργιας της ΔΕΗ, κατι που της ειχε διαφυγει εντελως -εχει αναφερθει ηδη οτι η Βερα Καλτακα ειναι μια γυναικα πυροβολημενη.

056. Το χαπι

Ο ωραιος Μεργκαέλ Ωγκαίο εγινε πατερας επειδη η γυναικα με τα ωραια μπουτια ειχε ξεχασει να παρει το χαπι της την επιμαχη νυχτα. Μπορει να το ξεχασε επειδη ηθελε να αποκτησει παιδι μαζι του, αλλα μπορει να το ξεχασε στ' αληθεια, παντως το μωρο γεννηθηκε και ηταν ολοφτυστο ο Μεργκαέλ, οποτε του ηταν αδυνατο να αρνηθει την πατροτητα. Η γυναικα με τα ωραια μπουτια εγινε λοιπον μητερα και δεν γνωριζουμε ακομα αν πραγματικα το επιθυμουσε αυτο το επαγγελμα. Αντιθετως, ο ωραιος Μεργκαέλ Ωγκαίο συντομα ενστερνιστηκε βαθια και με πιστη το ρολο του και ανελαβε εως και το θηλασμο του βρεφους.