052. τα συννεφα

Προχτες ειχε κατι ωραια συννεφα στον ουρανο και ο ωραιος Μεργκαέλ Ωγκαίο ηθελε να τα φωτογραφισει αλλα το ξεχασε. Ετσι, πηγε για ψαρεμα και περιμενε να τσιμπησει το Ψαρι. Εκεινο ομως, ειχε βγει απο το νερο φορωντας την αντιαερικη του μασκα και πετουσε πλεον μεσα στα προχτεσινα συννεφα με τα δανεικα φτερα του Ποιητη.

051. το ροζ τριανταφυλλο

«Θα σου χαρισω ενα ροζ τριανταφυλλο», της ελεγε, αλλα εκεινη δε δεχοταν με τιποτα την προσφορα του, «εχω δικες μου τριανταφυλλιες» του απαντουσε, συμπληρωνοντας «αλλωστε δεν μου αρεσει το ροζ χρωμα, θα 'πρεπε να το ξερεις», εκεινος τοτε χτυπιοταν που δεν μπορουσε να βρει τι αλλο να της χαρισει -ενα ροζ τριανταφυλλο πιστευε πως ηταν το ιδανικο δωρο για μια ευαισθητη γυναικα οπως η δικη του αγαπημενη ερωμενη- και ο καιρος περνουσε μεχρι που αποφασισε να παψει να δηλωνει "Ποιητης", εβαψε τα καγκελα της αυλης του ροζ, τα γεμισε αγκαθια και οταν ηρθε η καλη του της εδωσε μια σπρωξια και την κολλησε πανω τους.