127. όταν ο ζωγράφος μπήκε στο μάτι του

Μια μέρα, ο ζωγράφος δεν μπόρεσε να αντισταθεί και τού μπήκε στο μάτι. Στο δικό του το μάτι. Να δει από μέσα τι συμβαίνει. Πώς είναι ο κόσμος μέσα στο ίδιο του το μάτι. Μήπως μπορέσει να αλλάξει κάτι. Οχι στο απομέσα αλλά στο απέξω. Επιδρώντας, δηλαδή, στο εσωτερικό του ματιού να αλλάξει τον τρόπο που έβλεπε αυτό το μάτι τα εξωτερικά φαινόμενα. Οχι να αλλάξει τα χρώματα, να τα δει διαφορετικά, αλλά να αλλάξει τα πράγματα που του χάλαγαν την αίσθηση των χρωμάτων. Να αλλάξει τα πράγματα που τον εμπόδιζαν να αφοσιωθεί στα χρώματα. Περνώντας μέσα από την πάλλουσα κόρη, γλιστρώντας μετά φόβου από τον κοφτερό φακό, κολύμπησε στα κολλώδη υγρά του βολβού, έφερε καμμιά δεκαριά βόλτες γύρω γύρω να καταλάβει πώς στο καλό και πού ακριβώς εστιάζουν τα είδωλα, και μετά, ακολουθώντας την ίδια πορεία, βγήκε. Δεν βγήκε εντελώς έξω όμως, αλλά κάθησε πάνω στην ίριδα. Ηταν πολύ κουρασμένος από το κολύμπι, ξεχάστηκε, ζαλισμένος κιόλας από τα λαμπερά χρώματα, και τον πήρε ο ύπνος. Οταν ξύπνησε ήταν αργά, είχε σκοτεινιάσει, δεν έβλεπε τίποτα, άσε που δεν καταλάβαινε κιόλας πού ακριβώς βρισκόταν. Ετσι συμβαίνει συχνά, όταν κοιμόμαστε κουρασμένοι, κοιμόμαστε πολύ βαρειά κι όταν ξυπνάμε μπερδεύουμε τη μέρα με τη νύχτα, το πρωί με το απόγευμα. Είχε ένα ρολόι με φωτάκι, αλλά εκείνη τη μέρα δεν το φορούσε. Εψαξε στις τσέπες του για φακό ή για αναπτήρα, τίποτα. Το μόνο που κατάλαβε ήταν πως δεν βρισκόταν στο κρεββάτι του, αλλά πάνω σε κάτι τι γλιστερό και επικλινές. Μη μπορώντας να σκεφτεί και να καταλάβει κάτι, αποφάσισε να γυρίσει πλευρό και να συνεχίσει τον ύπνο. Αυτή είναι μια καλή λύση για ανθρώπους νυσταγμένους, αλλά όχι για όσους κοιμούνται μέσα στο μάτι τους. Ετσι, όταν ξύπνησε το επόμενο πρωί κατάλαβε ότι είχε τυφλωθεί. «Ενα σκουπιδάκι έκανε τη ζημιά» του είπε ο γιατρός, «ένα βρώμικο σκουπιδάκι που μπήκε στο μάτι σας και το μόλυνε ανεπανόρθωτα» ξαναείπε συμπληρώνοντας «αν το βγάλω, μπορεί να κινδυνέψει η ζωή σας». Αφήστε το, γιατρέ, θα συνηθίσω, σκέφτηκε από μέσα του κι έδιωξε το γιατρό. Είχε θυμηθεί τί έκανε την προηγούμενη μέρα, πήδηξε έξω από το μάτι του και όλα καλά. Είχε ανανήψει, που λένε.