134. την έβλεπε να βγαίνει από το νερό

Εκείνος καθόταν και την έβλεπε να βγαίνει. Εβγαινε, όλο έβγαινε, για πολλές ώρες έβγαινε από το νερό. Δεν την είχε δει να μπαίνει στη θάλασσα. Απο τη στιγμή που έφτασε στην παραλία και κάθησε στο βραχάκι, την έβλεπε να βγαίνει. Εβγαινε ολόγυμνη. Ηταν ολόγυμνη με το χαμόγελο ψηλά και τα χέρια απλωτά, σαν νά 'θελε ν' αγγίξει τα σύννεφα, να τα χώσει όλα στην αγκαλιά της. Λέμε "σαν", γιατί τα σύννεφα ήταν πίσω της. Μόνο ο ήλιος έδυε μπροστά της. Κυριολεκτικά έδυε. Εδυε με όλες τις σημασίες. Εβγαινε, λοιπόν, όλο έβγαινε μέσα από το νερό κι οι στάλες οι αλμυρές δεν στάζαν, επειδή είχαν στεγνώσει όλες πάνω της -τόσο αργά έβγαινε. Ενα περπάτημα σταγόνα σταγόνα. Ισως να πρόσεχε μη τυχόν ταράξει τα νερά ο βηματισμός της. Ενα περπάτημα ιεροτελεστία. Εκείνος την κοίταζε άπληστα, κολλημένος στο βράχο του, για ώρες πολλές. Σκέφτηκε να σημαδέψει τη στιγμή κι έβγαλε αργά κι αθόρυβα τη μηχανή από το τσαντάκι. Στο πρώτο κλικ εκείνη μαζεύτηκε, έσκυψε το κεφάλι, τα μαλλιά πέσαν μπρος, μάζεψε τα χέρια, σκέπασε τα στήθη. Το δεύτερο κλικ είναι αυτό που φαίνεται εδώ. Η πρώτη λήψη κάηκε από το φως της. Ο άντρας έπαψε να κοιτάζει και η γυναίκα έκανε μεταβολή και χάθηκε στα βαθειά.