Εάν το περίστροφον του αφέτου δεν ήτο άσφαιρον και εάν η σφαίρα διαπερνούσε τον εγκέφαλον του αθλητού της αρεσκείας του -ταυτοχρόνως με την εντολήν προς εκκίνησιν των άλλων αθλητών- τότε ο αγών του πυροβολημένου αθλητού θα έληγεν αυτοστιγμεί εις χρόνον μηδέν! Οποία αγαλλίασις, οποία εθνική υπερηφάνεια, εάν ο αθλητής της αρεσκείας του αφέτου ετύγχανεν ελληνικής ιθαγενείας και υπηκοότητος βεβαίως. Οσο δυνατά και να τρέχει το φαβορί, είναι αδύνατο να προλάβει να καταρρίψει το ρεκόρ του χρόνου ο οποίος απαιτείται εις την περιγραφείσαν περίπτωσιν. Εκτός εάν το φαβορί μετατραπεί εις σφαίραν, αλλά και πάλι η απόστασις των εκατό μέτρων θα το χωρίζει από την κατάκτηση της πρώτης θέσεως. Εκτός αν ο αφέτης μεταφερθεί εκατό μέτρα μακρύτερον. Τοτε, με μια εξαιρετικά καλή εκκίνηση, όλα παίζονται.
τα γραμμένα ειναι αυτόματα, βλεπω μια εικόνα και γράφω, οι ήρωες είναι αυτοκέφαλοι, οι εικόνες πυροβολούν τυχαία το μόνιτορ, δεν φταίω καθόλου, είμαι αθώα, θα μπορούσα να είμαι απλώς ένα μολύβι, ένα στυλό ή μια φωτογραφική μηχανή εγκεφάλου