019. παρατηρώ και γράφω

Παρατηρώ και γράφω. Χωρίς να σκέφτομαι πολύ. Σκέφτομαι μόνο τους συνδυασμούς αυτών τα οποία παρατηρώ. Δεν διστάζω να γράψω ορμώμενη από μια μικρή λεπτομέρεια. Να φτιάξω ιστορίες, να δημιουργήσω εικόνες για καταστάσεις πολλές και διαφορετικές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Συχνά, ντρέπομαι να εκφράσω ακριβώς αυτό που θέλω, σκέφτομαι τον πιθανό αναγνώστη και πώς θα το αντιληφθεί. Είναι σφάλμα να το σκέφτομαι, επειδή ο αναγνώστης διαβάζει αυτά που ήδη υπάρχουν μέσα στο μυαλό του, όπως γράφει κάπου ο Προυστ -αν θυμάμαι καλά. Οπότε, μάλλον θα πρέπει να πάψω να διστάζω, να πάψω να γράφω κεκαλυμμένα; Ισως όχι πάντα, επειδή ο τρόπος που γράφει κάποιος τον κάνει να ξεχωρίζει. Ενας συγγραφέας ξεχωρίζει από κάποιον άλλο συγγραφέα από τη μανιέρα, γιατί και στα γραπτά υπάρχει τεχνική, όπως στη ζωγραφική και στις υπόλοιπες τέχνες. Αχ, αυτό προσπαθεί να βρει κάθε καλλιτέχνης και κάθε άνθρωπος: την αποτύπωση της μοναδικότητάς του, το ιδεόγραμμα της σφραγίδας του. Λίγοι το βρίσκουν. Στους περισσότερους το κολλάνε εκείνοι οι οποίοι τους "δημιουργούν" και τους εκμεταλλεύονται ακόμα και μετά θάνατο. Υπάρχουν και εκείνοι που γίνονται κατανοητοί μετά θάνατο. Θέλω π.χ. να γράψω τι σκατοκυριακή πέρασα σήμερα, αλλά δεν το γράφω. Πόσα πράγματα θα μπορούσα να είχα κάνει και δεν έκανα επειδή υπάρχει κάτι μέσα μου που με εμποδίζει, πως ο καιρός περνά σα νεράκι και στέκομαι να λιμνάζω, πως... κλπ κλπ, ούτε τώρα μπορώ να γράψω, επειδή γνωρίζω ότι υπαρχουν κάποιοι που θα διαβάσουν τα γραπτά μου.

018. παιχνίδι πλέξεων και μπί-ζες

Είδα στον Αττίλα μία βαρβατίλα και ο παρατρίχα αρχηγός -ήθελε, αλλά δεν ψηφίστηκε- πήρε υπουργείο δευτερομιζάτο, γιατί το πρωτομιζάτο είναι το άμυνας λόγω πανοπλισμού, ενώ το άλλο είναι υπεχωδεύτερο και το οικονομικών μόνο μπαχτσίσια δέχεται, αλλά τώρα που ο σταυλάρχης βλέπει την ιπποδρομία να λήγει, βάζει αδελφό ιπποκόμο να ρίξει ισπανικούς ταύρους στην αρένα για να ενισχύσει το φιλελευθερισμό, οπότε ο παρατρίχας τα παίρνει επειδή δεν παίρνει τίποτα, ούτε το κτίριο μένει λέμε, και κατηγορεί εμμέσως πλην σαφώς τα άλογα για παραλογισμό, οπότε πιθανό να γίνει το έλα να δεις παπούλη μου τ' αμπελοχώραφά σου ή τη στάνη σου -και το εξωτερικών απλώς χαμογελά.

017. αναμνήσεις από το μέλλον

Βρίσκομαι μεσα σε ένα μαντρί. Βλέπω να έρχονται από μακριά κάτι τύποι με κουκούλες. Περιμένω να γεννήσω σε λίγες μέρες. Τα πρόβατα βελάζουν και δε μπορώ να κοιμηθώ. Εξω, αν και είναι νύχτα, υπάρχει πολύ φως. Λάμπει πολύ το φεγγάρι, λάμπει κι ένα μεγάλο άστρο. Παίρνω την κιθάρα μου και παίζω ένα τραγούδι. Ολα θα πάνε καλά, αυτό είναι σίγουρο. Του χρόνου τέτοια εποχή, θα γιορτάζουμε γενέθλια.

μετάφραση απο την Gerrit monnartz:

ErinnerungenausderZukunft

Ich befinde mich in einem Stall. Von weitem sehe ich ein paar Typen mit Kapuzen kommen. Ich warte darauf, in einigen Tagen zu gebären. Die Schafe blöken und ich kann nicht schlafen. Draußen, obwohl es Nacht ist, ist viel Licht. Der Mond leuchtet hell, es leuchtet auch ein großer Stern. Ich nehme meine Gitarre und spiele ein Lied. Alles wird gut, das ist sicher. Nächstes Jahr zu dieser Zeit feiern wir Geburtstag.

016. Συνταγή: ομοφοβική μισοριξιά φαρσί

Ψωνίζετε μια μισοριξιά από εκεί όπου ψωνίζονται, και την τηγανίζετε μέχρις ότου προκύψει ομοφοβική. Συχνά αντιδρά σε αυτή τη δοκιμασία, αλλά σπανίως διαψεύδει τον εαυτό της. Μόλις λοιπόν γίνει ομοφοβική, την περνάτε από σουρωτήρι, την στίβετε καλά να αποβάλλει όλο το ζουμί της και την ανοίγετε καθέτως. Κατόπιν, τη γεμίζετε linkblogs και την αφήνετε να πάρει 2-3 βράσεις. Αποφύγετε να τη φάτε αμέσως γιατί η έντονη αποφορά θα σας αηδιάσει. Χρησιμοποιείστε μπόλικο ωμό σκορδάκι για αντιπερισπασμό.
(από βιβλιοπροσφορά αγγλικής εφημερίδας)